28mei/13

Daverdisse

Vorig weekend trokken heel wat KWB’ers een weekendje naar Daverdisse, een dorpje in de Ardennen, aan de Haute-Lesse meer bepaald. Met enkele bikers (Werner, Peter en ik) sloten we zondagochtend aan bij Luc en Chris, om in de omgeving een tochtje te rijden.

Het weer zat alweer niet mee… alles was ’s nachts weer stevig nat geregend, en zondagochtend bleef het maar miezeren… maar toch, de afwezigen hadden ongelijk! De ondergrond is er redelijk rostachtig, dus nauwelijks diepe modder, en de regen… tja, regenjasje aandoen hé8-)

Peter had de standaard “blauwe” route van 31km wat gewijzigd, en er een culturele pitstop aan Le Monument du Maquis aan toegevoegd. Eerst wat opwarmen op het asfalt, om dan meteen een stevige offroad klim aan te vatten, 2km met een hoogteverschil van 150m, die ons op het hoogste punt van de tocht zou brengen… het vervolg zou dus alleen maar afdalen worden…  😕

Afdalen deden we zeker, maar er zaten ook nog enkele stevige kuitenbijters in, en met onze zijsprong naar dat beruchte monument kregen we al een eerste voorproefje van de technische stukken die nog zouden volgen: eerst een afdaling langs trappen, en dan weer omhoog langs nog véél steilere trappen – dat werd dus een kort draagstuk, dat niet zou misstaan in de een of andere Ardeense raid. 😯

Terugkeren deden we met een prachtige passage door één van de vele uitgestrekte bossen die de streek rijk is: beekjes klaterden over het pad, in de diepte zagen we de Our liggen, en ergens midden in dit bos mondde dit riviertje uit in de Lesse… daar is dat nog maar een smal riviertje, maar toch al breed genoeg om er niet meer met de fiets door te tsjokken. Gelukkig  lag daar ook een brug – die moesten we over, natuurlijk! Aan de overkant raakten we het spoor bijster – dan nog maar eens die brug over, en jawel: ergens verscholen in het struikgewas begon een technische singletrack, vlak naast – soms zelfs in – de Lesse. De eerste honderd meter was dat meer wandelen dan fietsen, maar daarna was het goed sturen om de rotsen en wortels over te raken.

Nog een laatste asfaltklim scheidde ons van de aankomst – waar een warme douche & lekkere lunch ons stond op te wachten. Na de innerlijke mens versterkt te hebben, met een toast op Peters verjaardag, deden we nog een poging tot groepsfoto (waarvan we nog steeds niet weten of deze nu wel of niet gelukt is 😉 ) en keerden we huiswaarts.

Conclusie: een plezante uitstap voor iedereen – voor sommigen een Ardennenrit in de genieten modus, voor anderen een verrassende eerste kennismaking.

Zondag 2 juni trek ik bij goed weer naar Lesve, in de provincie Namen, voor een tocht van  40 tot 80km, met weeral een pak hoogtemeters. Ik laat later deze week nog weten of en wanneer ik vertrek, via een reactie op dit bericht – als je interesse hebt om mee te gaan, hou dan onze website in de gaten!

Natuurlijk kan je ook een tochtje rond de kerktoren rijden: afspraak om 9u00 aan de Weerdse kerk.

22mei/13

Naar Heindonk, over Heindonk, daar nog een rondje Heindonk en dan via Heindonk terug naar huis …

Thuis…

Het was lente, of was het maar een ééndagsvlieg? Helaas wellicht het laatste maar dat kon de pret niet drukken. Eindelijk, alleen maar een korte broek en een tochtje richting het noorden, naar Heindonk.
Wat een kop 40km tochtje moest worden, werden er uiteindelijk 46 (nee geen 44 Dimi, 46!).
Ik heb de indruk dat de plaatjes “privaat” overal in solden zijn want ze blinken nog als nieuw, en ik vraag me af of die er zonder slag of stoot zo maar kunnen neergepoot worden? Soit, dan maar van de andere kant proberen en ja hoor, nog zo een fonkelnieuw bordje …
Dan Luc to the rescue, maar veel mocht het niet baten. We hebben zo Heindonk van alle kanten gezien, en hoe meer we Heindonk zagen, hoe sneller we begonnen te rijden 🙂
Toen we dan bijna het licht in de tunnel hadden gezien, bleek dat licht zowaar tussen 2 aanpalende tuinen te liggen 🙂
Afijn, zou een Hollander zeggen, mede door de zon kon dit ons allemaal lekker gestolen worden. We hebben er van genoten.

Groeten,
Peter

Op verplaatsing…

De ritjes op verplaatsing worden eenzaam… Raf herstelt van zijn verloren duel met zijn pedaal, en Dimi probeert zijn gebroken kader te lijmen…

1966_rig_02228Ik dus als enige naar La Reid, in de buurt van Spa, om daar de 70km tocht van de Ardennes Trophy te rijden. Ik had nog maar net de auto geparkeerd, deed de deur open… en lap, de regen viel met bakken uit de lucht, en dat zou nog zo’n twee uur lang het geval zijn…

De tocht was zwaar, loodzwaar zelfs: niet alleen nog wat meer hoogtemeters dan vorig jaar (volgens mijn Garmin GPS 1800hm  ipv 1600hm 😕 ), maar de modder maakte het parcours zeer moeilijk berijdbaar… klimmetjes waar ik vorig jaar (met de nodige moeite) boven geraakte, moest ik nu te voet doen, in de afdalingen was het vaker glijden in plaats van rijden … na 25 à 30 kilometer even gedacht aan opgeven, want het parcours was toen echt spekglad en één modderpoel, en de regen bleef maar vallen, maar gelukkig werden de paadjes weer wat rotsiger, bolde het wat beter en stopte het ook met regenen. En uiteindelijk: straalblauwe hemel en 25°C (zoals de editie van 2012), of regen met modder en 10°C, dit blijft een zeer mooi parcours! Na 5u45 minuten op, naast en enkele keren onder de fiets bereikte ik dan toch de aankomstlijn, en door de vele opgaves (meer dan één derde van de deelnemers) stond ik ook eens in de top 100 😎

Groeten,
Bart

Volgende week…

Volgende week trekken we naar Daverdisse, in de Ardennen, dus geen plaatselijke rit en ook geen gezamenlijke toertocht op verplaatsing. Laten we hopen dat de weergoden ons weer goed gezind zullen zijn, maar een blik op de kaarten leert ons dat het snel moet gaan veranderen…

Dit zou het moeten worden :

15mei/13

Gebroken…

Met z’n drieën (Dimi, Jimmy en ik) vertrokken we voorbije zondag naar Overijse. Aangezien we nog een beetje gebroken waren door de hobbelige wortelpaden & hoogtemeters van Les Cimes de Waimes, reden we een rustig tempo… alhoewel, bij Dimi ging het er niet zo rustig aan toe: zijn achterwiel zwabberde van links naar rechts! Korte inspectie van de fiets… De Cime’kes van Waimes hadden niet alleen het manneke zwaar belast, maar ook de fiets! Kaderbreuk, en de noodlijn bellen was de enige optie… Maar niet erg, Dimi’s vrouw was zeer content, want speciaal voor moederdag was hij een paar uur vroeger thuis… ze moest hem dan wel zelf komen ophalen!

De tocht verder gezet met z’n tweeën, en ’t was alweer een mooie organisatie: pijltjes genoeg, nergens verdwaald, en de mooiste stukken waren goed verdeeld over ’t parcours. Ook aan hoogtemeters geen gebrek: 900hm op 55km, toch weer een goede klimtraining. Bovendien waren de weergoden ons ook nog redelijk goed gezind – de regensluizen bleven toe, slechts enkele druppels kwamer erdoor.  😀

Volgende week is er weer een lang weekend, en zijn er verschillende opties:

  • Zondag 19 mei, vertrek 9u00: plaatselijke tocht
  • Maandag 20 mei, vertrek 7u30: Ardennes Trophy (50, 70 of 90km) te La ReidTheux (provincie Luik)

Ik rijd op maandag de Ardennes Trophy, dus zondag rustdag. Stuur mij een email of laat hier een berichtje achter als je mee wil.

Geen idee of er zondag iemand naar Wolfsdonk trekt (Raf licht geblesseerd door zijn pedaal, en Dimi zit met een gebroken fiets) – indien wel, laat dit hier dan weten door een berichtje achter te laten.

11mei/13

De Condroz & de magische 44

Door de Weerdse bierfeesten is het de voorbije week maar kalmpjes geweest met die Weerdse bikers… ieder deed een beetje z’n eigen ding.

Ik trok bijvoorbeeld naar de Condroz – kent u dat nog? Wat ik nog van de lang vervlogen aardrijkskunde lessen onthouden heb, is dat het een plateau is waar de Maas en zijn zijriviertjes diepe en scherpe dalen in hebben uitgesneden… De voorbij week ben ik er eenzaam en alleen gaan biken (in Andenne en Anhée)… en dat van die diepe dalen is niet gelogen! Alleen moet je er ook weer uit geraken, uit dat dal… twee tochtjes met meer dan 1600hm, ’t was de moeite!  😯

Dimi hield het bij een ritje dichter bij huis:

“Na een bewogen start van het weekend met de Weerdse bierfeesten hebben we de nodige (overtollige) calorieën verzameld. 😛  Dan kan je enkel deze terug verbranden, is het nu uit schuldgevoel 😕 of uit plichtsgevoel?

Op een verlate ochtend dan maar vertrokken naar Mechelen voor de UCom2Bike tocht georganiseerd door P&G. Infietsen tot daar en dan maar inschrijven voor de lange afstand, 75km. 👿 Maar… er hangt al héél de week een magisch getal in de lucht “44”. Het is een snel parcour met veel velden en veldwegels met bevoorrading aan het kanaal Brussel-Willebroek, niet ver van de brug van Humbeek.

Bewegwijzering rood is MTB, groen is cyclorenners. Dus daar de rode pijl terug gevolgd, met als feit dat dit terug richting P&G leidt en we alsdaar na enkele uren aankomen. Die kilometrique is echt kapot, weer 44km op de teller!  👿 Dan terug een kleine lus van 20km ingelegd: we komen dan uit met heen-terugrit, toertocht en extra lus op 8km + 44km + 20km is …. déjà-vu gevoel!

Ik kan maar één ding besluiten, ga als de bliksem naar je krantenwinkel en vul een kansspellot in en zeker nummer 44!

Nu draaien we weer op volle kracht: Raf rijdt op dit moment de LCMT, een vierdaagse in de Ardennen, en Dimi en ik daverden gisteren over de boomwortels Les Cimes de Waimes op & af! Op de beruchtste cimes, de skipiste van Ovifat, werden we zelfs gefilmd: filmpje Bartfilmpje Dimi.

Als je morgen, zondag 12 mei dus, niet met KWB Weerde op fietstocht bent, dan kan je nog altijd met Dimi en mij mee naar Overijse, voor een tochtje van 25, 35, 50, 60 of zelfs 65km. Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde.

28apr/13

Het Kastanjebos van Veltem-Beisem

Thuis…

Wat een leuke verrassing om terug de Jos en Denis te kunnen begroeten aan de kerk te Weerde! De ene had wellicht de winter doorgebracht in een sporthal, terwijl de andere stiekem had liggen trainen tijdens de week 😆
Dus over fysieke condities en zo, dat kan je alvast niet meer gebruiken als excuus!

Het tochtje ging deze week richting Veltem Beisem, waar ik nog een onontgonnen stukje bos had gevonden. We moesten dan wel eerst het slijk van het Silsombos trotseren en mijn schoentjes zullen het geweten hebben. Tot aan het scheenbeen in de blubber! Volgens de Ronald heb ik aandelen in dit bos 🙂 Ok, ik geef toe, ik vind het daar een mooi stukje natuur, en we moeten zeker nog eens de aanpalende Molenbeekvallei proberen in de toekomst!
Het Kastanjebos daarentegen maakte veel goed, houtsnippers van begin tot einde. En toen voelde ik het al, mijn achterband bleef lossen, zelfs na een dubbele stop voor wat pompwerk, het mocht niet baten. Na een gevecht met een norse X-King, konden we verder. Echter na het kasteel van Buken stonden we voor een gesloten poort … Nog eventjes door het Liesbethbos in Kampenhout en dan zoef naar de chouffe :roll
Daarna te voet naar huis, want ik stond terug plat. Ik had nochtans niets gevoeld in mijn buitenband …
2013-04-28 15.01.27 2013-04-28 14.15.33

Volgende week zijn het bierfeesten, en daarom wordt er de zondag eens NIET gereden. Vraag me niet waarom, ik zou het begod niet weten …

Tot binnen 14 dagen dan maar.

Peter

Op verplaatsing…

Als je denkt dat mountainbiken vermoeiend is… ga dan eens met twee dolenthousiaste kinderen naar Disneyland Parijs! Geradbraakt ben ik – d’r zijn geen andere woorden voor…

Door mijn afwezigheid stond Dimi blijkbaar alleen aan de kerk, maar hij was toch zo vriendelijk om het volgende verslagje te maken:

Wie rijdt er mee naar Opwijk om de MTB tocht van Straf in Bergaf te gaan rijden?
Ine mine mutte is de baas, ik sta er alleen dus ben ik lekker eigen baas. Ter plaatse gekomen kunnen we genieten van een kidstoer 15km, 30km, 40km, 55km, 65km tot 100km ‘sjeizen’.
Ine mine mutte, ik kies voor de 55km, ni teveel hooi op me vork nemen.
Na smooth inrijden toch op toerental gekomen en de toerenteller liep mooi mee, ook geen slijk en modderrace als vorig jaar, dus dacht de laatste lus van de 65km als bonus te doen.
MAAR wat blijkt aan de kerktoren dat mijn kilomètrique kapot was, slechts 44km!?
Dan maar nog een kidstoer als extra op de middenste plateau geserveerd!
Dus na wat plezier kom ik aan 44 + 15 is …. euh …… 2DE ZIT !!!!

Komende zondag 5 mei 2013 gunnen we de friet- en hamburgerbakkers van de Weerdse Bierfeesten een ochtendje uitslapen… geen afspraak aan de kerk dus.
Op zondag 12 mei kan je op verplaatsing met ons mee naar Overijse (tochtjes van 25-35-50-60km) – afspraak om 8u00. Rij je liever thuis: afspraak om 9u00!