Zondag 9 juni, iets kouder dan de dag ervoor maar dat zouden we vlug vergeten. Warm zou het zowiezo worden en de calorieën van de BBQ’s mochten verbrand worden. Geert had zijn zoon Quinten meegebracht, Jan was ook weer na een lange blessure van de partij, en Jimmy zou zich voorbereiden op Malmedy. De groep groeit zowaar en daar zijn we tevreden mee.
De opening van het Bloso MTB parcours in Kampenhout hebben we maar gelaten voor wat het was, en Kortenberg zou het worden, maar dan eens van de andere kant bekeken. Via het Hellebos reden we naar Steenokkerzeel om zo eens langs de luchthaven te fietsen. Ik dacht: dat mag niet, maar nee hoor, fietsers rijden maar. Langs het “hotel des sans papiers” ging het dan verder richting Kortenberg. Eerst een luske in het eerste deel van het Hogenbos, prachtige hellingen en single track afdalingskes, om je helemaal uit te leven. Dan het Kinderenbos waar de afdaling voor Kathleen een verkeerd spoor voorschotelde met een spectaculaire val tot gevolg. Eerst werd wat gevreesd voor de elleboog maar gelukkig loos alarm. De tocht kon verder, het Eikenbos en dat duivelse Terbankbos moest nu eenmaal bedwongen worden zonder een voet aan de grond te zetten. En ja hoor, met de info van de Luc nog vers in het hoofd slaagden zowel Alexander, Hans als mezelf de voeten op de pedalen te houden. Nog efkes wat modder en balkskesfun door het Silsombos, en dan recht naar huis want het licht van Quinten ging stilaan uit. Toch proficiat voor dergelijke maidentrip!
Ook de groep die op verplaatsing rijdt, is weer aan ’t aandikken. Na een ritje op de weg had Raf weer zin om de paadjes op te zoeken, en Dimi had een fiets op de kop weten te tikken zonder breuken in ’t kader.
Voor de uitzondering eens een ritje op zaterdag, te Flobecq/Vloesberg, in het Pays des Collines… niemand van ons was er ooit al gaan biken, dus onbekend terrein, maar colline, dat betekent heuvel: hoogtemeters bij de vleet dus! Raf reed in chrono-modus de 105km, Dimi (60km) en ik (80km) in toertocht-modus.
De pinnekesdraad is blijkbaar altijd in promotie in de plaatselijke bricoleurszaak, want vele veldwegen waren zo smal gemaakt dat je er nog nét door kon, als je stuur niet te breed was tenminste. In één van die paadjes moest ik even corrigeren, maar klik ik uit de pedaal – bam, met de rechterknie tegen het lock-out knopje van de vork, en dat stond er mooi ingedrukt. Even verzorging nodig bij een vriendelijke buurvrouw, een windel rond de knie die totaal niet in verhouding stond met de ernst van de blessure, en lap, ondertussen had Raf ons al ingehaald ondanks een extra lus voor hem aan ’t begin van ’t parcours! 😳
Hoewel de streek nog ver van de Ardennen verwijderd is, zaten er wel al heel wat onmogelijke klimmetjes in (sommige écht onmogelijk, andere gewoon te steil voor ons niveau), alsook een lange, zware maar oh zo mooie bospassage. Het is wel een regengevoelige streek… na een week droog weer lagen er nog steeds her en der modderpoelen waar je soms tot aan de naven/enkels inzakte! Quads, tractoren, en boeren of bosbeheer die in overdrive geschoten zijn, zullen daar natuurlijk niet vreemd aan zijn!
Na nog wat gesukkel en tijdverlies op stukken met double passages, kwam ik uiteindelijk bijna anderhalf uur later dan Dimi binnengereden – ja, zelfs Raf stond al aan de finish lijn! 😳 Nog wat geestrijk blond vocht en een pain saucisse naar binnen gewerkt, en het zat er weer op – de rest van de verbruikte calorieën konden aangevuld worden met een stevige BBQ!
Volgende week zondag 16 juni gaan we met de thuisrijders naar Mali om te rijden voor Zemst-Laar (of is het net andersom). Misschien 8:30 dan aan de kerk in Weerde? Dan rijden we daar een plaatselijk rondje voor onze buren te steunen 🙂
De mannen die op verplaatsing rijden, gaan zich nog wat verder voorbereiden op de Raid des Hautes Fagnes, en trekken naar Haversin voor de 18e Porte des Ardennes – afstanden van 45 / 55 / 65 / 80km met respectievelijk 825 / 1100 / 1425 / 1850 hoogtemeters. Vetrek op zondagochtend 16 juni, 7u30. Mocht het weer helemaal omslaan, en de regen weer met bakken uit de lucht vallen, sluiten we waarschijnlijk aan bij de thuisrijders.
Hallo mannekes,
na een bruggentocht en een tocht voor (h)eerlijke handel wacht er mij nu zondag een rit van 100 km. Naar jaarlijkse gewoonte neem ik deel aan de Zorro-pijl, ingericht door de oud chiro van Zemst. PR vanuit Weerde! Weerom zal je dus mijn blitse aanwezigheid moeten missen…..
Luc