Na een iets te kort en niet al te best nachtje slapen, toch maar op tijd uit bed gekropen om te gaan biken… Gilles stond alweer paraat, en ik liet ‘m geloven dat we d’r snel vanaf gingen zijn vandaag: 45km was de planning, want met de vermoeide geest en wat baggeren in de modder zou dat al zwaar genoeg zijn. Raf kwam nog net op de tijd de hoek omgereden, en hop, met z’n drieën naar Huldenberg.
De vriendelijke parkeerwachters gaven ons plaatsje vlak bij de startplaats – waar we nog een hele Weerdse delegatie mochten begroeten!
De eerst kilometers waren stevig: met een dikke 11 op de teller, wees de hoogtemeter al +200 aan! 😕 Het Huldenbergse parcoursbouwersteam bulkt vermoedelijk van ervaring en terreinkennis, want de paadjes waren zo nu en dan wel eens glad, maar altijd goed berijdbaar! Slechts enkele 100 meters echt stoempen, en verder was het genieten van pittige klimmetjes, mooie bospassages over privéterrrein, en meestal snelle, soms licht technische, afdalingen – om dan nog van het ideale bikeweer en de mooie vergezichten te zwijgen…
Aan de eerste splitsing kozen we dan ook voor de 65km in plaats van de 45km – sorry, Gilles 👿 – en met nét geen 1000hm hadden we alle calorieën en alcohol van de avond ervoor verbrand en uitgezweet! Een Vlaamsbrabantse topper, deze tocht te Huldenberg!
Volgende week deel twee van de trilogie rond Leuven – aan de oostzijde deze keer, Pellenberg, waar je kan kiezen uit tochten van 29, 39, 49 of 54km, en ook deze keer zal het niet vlak zijn! Afspraak zondag 2 februari, om 8u00 aan de kerk te Weerde. De tocht heet niet voor niets “hoogste punt toertocht“: leuk om te beginnen, maar je moet ook naar dat punt terugkeren! 😈 Een gewaarschuwd man is er twee waard!
Peter is nog steeds op zoek naar het witte goud in de Zwitserse (of was het nu Franse) bergen, maar dat mag de thuisrijders niet beletten om ook op pad te gaan, al zal er wel weer een vrijwilliger wel een tochtje in elkaar moeten puzzelen. Afspraak om 9u00 aan op diezelfde zondag aan diezelfde kerk.